Abaixo as casas de apostas!

Temporalidade, desemprego crónico, salarios de miseria e xornadas laborais extenuantes son as realidades que marcan a vida cotiá da clase obreira actual, e moi especialmente da mocidade traballadora. A degradación nas condicións de vida producida a raíz da última crise do capitalismo mundial conduciu a moitas persoas á apatía e á desesperanza. Ante un escenario marcado por unha falta total de expectativas, moitas persoas buscan saídas fáciles a súa situación, ou formas de ocio alienantes, que lles permitan evadirse e buscar as emocións que non atopan nunha vida cotiá gris e marcada pola miseria.

Falamos das casas de apostas

A súa proliferación, sobre todo nos barrios humildes, resulta evidente para calquera observador medianamente atento. Os seus anuncios, nos que a miúdo participan deportistas e personaxes famosos, están a todas horas presentes en televisión, radio, internet e prensa escrita. Os empresarios sen escrúpulos que levan estes negocios usan ademais todo tipo de estratexias psicolóxicas para atrapar a súa clientela. Serven comida e bebida gratis ás horas de xantar, e usan luces e sons que incitan a seguir e seguir xogando sen fin.

Coa esperanza posta nun golpe de sorte que arranxe os seus problemas, son moitas as mozas que empezan a xogar, sobre todo vía online, caendo finalmente vítimas da ludopatía. Os datos a este respecto son demoledores. A media de idade dos adictos ao xogo descendeu de 50 anos a 37,8, e afecta xa a un 30,9% das persoas menores de 35 anos. En Galiza, o 34% dos ludópatas empezaron a xogar antes dos 18, algo en teoría ilegal. Tamén aumentou a cantidade media de débedas. En 2016, situábanse en 14.376 euros, e só un anos despois xa estaba en 15.296, case 1000 euros máis.

As terribles consecuencias desta adicción son moi variadas

Existen casos de rapazas que comezan a prostituírse, para conseguir cartos cos que seguir xogando. Moitos adictos relatan en testemuñas á prensa como o xogo lles leva a romper relacións coas súas parellas, amigos e familia, aos que en non poucas ocasións lles rouban os cartos para poder seguir apostando. A delincuencia e a marxinalidade instálanse nos barrios populares ao abeiro dos locais de apostas, os casinos e as salas de póker dunha forma que empeza a recordar aos efectos da heroína nos anos 80.

Mentres tanto, as casas de apostas enchen os seus petos aproveitándose da ruína e a degradación de milleiros de seres humanos. Segundo os últimos datos dispoñibles, correspondentes ao 2017, as ganancias desta empresas incrementáronse en 173 millóns de euros, un 10% máis de beneficios respecto ao ano anterior.

Desde Isca! opoñémonos a que estas empresas sigan a facerse millonarias a conta do malestar e o empobrecemento das persoas que posúen menores recursos, que constitúen a gran maioría de participantes dos xogos de azar e as apostas. Reclamamos a necesidade de que prohiba a súa perniciosa publicidade,  a extensión de locais de xogo e incrementar os impostos ás mesmas, sendo conscientes de que só a eliminación do capitalismo eliminará dunha vez por todas estas e outras lacras sociais que nos afectan como clase.

O seu negocio é a nosa ruína. Abaixo as casas de apostas!