Este ano cúmprese o 50º aniversario das loitas que deron lugar á conmemoración do 10 de marzo como Día da Clase Obreira Galega. En marzo de 1972, Amador Rey e Daniel Niebla foron asasinados en Ferrol a mans da policía franquista. O motivo, participar nunha protesta sindical nos estaleiros ferroláns de Bazán. Este feito propiciou o estalido de diversas folgas e protestas tanto a nivel nacional como estatal.
Estas protestas estiveron atravesadas pola cuestión nacional. Nos anos 70 experiméntase o xurdir do movemento do nacionalismo popular galego en todos os eidos, coa cuestión de clase e o principio de auto-organización como bandeira. Son anos convulsos a todos os niveis, nos que a sociedade galega sufriu unha falsa transición política cara un modelo que nos segue a asoballar na actualidade.
Desde Isca! recollemos esta data e sentímola igual de vixente. As mozas comunistas galegas sabemos da importancia da organización, da loita colectiva e da emancipación nacional como vías imprescindíbeis para superarmos o sistema capitalista e erguermos unha sociedade nova.
A nosa loita é diversa e inclusiva. Somos comunistas e internacionalistas, e camiñamos da man de toda reivindicación que teña como obxectivo a emancipación da clase obreira. Loitamos, como Amador e Daniel, polos nosos dereitos como traballadoras e contra todo tipo de explotación á que nos forza o sistema depredador e individualista capitalista, e facémolo acompañando as loitas que nos afectan como clase: en defensa do pobo palestino, polos dereitos das persoas LGBT, por un ensino público e galego de calidade etc. Quen se organiza, quen alza a voz e toma as rúas é a nosa clase, a clase obreira.
Cunha reforma laboral que ataca os nosos dereitos como traballadoras, o aumento dos prezos dos alugueiros e os bens esenciais como a electricidade, unha taxa de paro xuvenil de case o 40 %, a perda de dereitos para vivirmos con normalidade en galego, ou a violencia machista intrínseca do patriarcado, resulta vital e inmediato estarmos organizadas para facermos fronte ao grande capital e ao Estado que o sustenta. Hoxe conmemoramos unha data histórica para o pobo galego, sen esquecermos que agora máis que nunca é preciso fortalecérmonos como clase para construírmos unha sociedade máis xusta, máis igualitaria e máis combativa.