Galiza é a nosa selección!

Durante as pasadas semanas asistimos á proliferación de simboloxía española por toda a xeografía da Galiza, sen importar nucleos rurais, vilas, cidades. En moitos casos, o apegamento aos éxitos deportivos amósase como unha sorte de reacción optimista perante a situación de inestabilidade social e económica que sofre o país; como se os problemas reais do día a día desaparecesen por levar a rojigualda pintada nas fazulas.

O monopolio que o  balompé  exerce como espectaculo circense eclipsa a grande diversidade de disciplinas deportivas que existen e son practicadas (nalgúns casos até de xeito militante) no noso país.  É empregado como catalizador populista e actúa como punta de lanza da estratexia do Estado Español para limitar de xeito plenamente consciente as respostas do pobo aos ataques do capital até o punto de que ninguén parece indignarse cando os futbolistas gañadores da Eurocopa cobran millóns de euros a conta do erario público sen nin sequera cotizalos aquí  (por non falar dos 752 millóns de euros que deben os equipos de fútbol á Facenda pública ou os 600 millóns  que lle deben á Seguridade Social).

Estes períodos cíclicos que nos toca sufrir de efervescencia españolista son aproveitados por elementos franquistas para tiraren a carauta e amosaren a súa simboloxía para, coa escusa do éxito de España en campionatos internacionais de balompé, faceren apoloxía descarada de corenta anos de asoballamento e ausencia de liberdades (bandeiras franquistas en fiestras, prazas, celebracións, etc.). Ao mesmo tempo que se incorre en situacións inxustas  se comparamos como o feito de que para calquera manifestación contra o sistema haxa que atravesar un cento de trámites e trabas mentres que para ocupar prazas, rotondas, fontes e demais espazos públicos co fin de amosarse español, español, español non haxa máis que facelo, sen consecuencia algunha. Se a isto lle sumamos que xa é habitual que os gobernos municipais galegos (algúns até gobernados ou co-gobernados polo nacionalismo) instalen ecráns xigantes para a visualización dos partidos da selección española ( só os da española e só os de fútbol, porque o que importa non é o deporte senón que é fútbol e é España quen xoga) atopámonos como un feito normal a asunción como propia da simboloxía españolista por parte de milleiros de galegas e galegos.

No entanto, este “fervor” patriótico tamén esperta reaccións conscientes por parte de quen nos sentimos violentados ante o despregar españolista. Así, ao longo do país adiante xorden actos contestatarios como a retirada e/ou destrución da simboloxía española ou as orixinais iniciativas de “Canha contra Espanha” de Siareiras Galegas ou o “Roja en el Colacao” impulsada polo movemento ridiculista. Nós, manifestamos o noso incondicional apoio a todas iniciativas encamiñadas á promoción, divulgación e reivincación de todo o deporte galego, con recoñecemento oficial e internacional.  Porque a selección que representa a nosa nación só é a galega!

Partíllao!

En Facebook
En Twitter
En Pinterest
Polo WhatsApp
Ou polo Telegram
Email

Deixa un comentario