Halt!

Actualidade política

Percorro o camiño que percorreron 4000000
de espectros.
Baixo as miñas botas, na murcha, xeada tarde
de outono
renxe dorosamente a grava.
É Auschwitz, a fábrica de horror
que a loucura humana erixiu
á gloria da morte.
É Auschwitz, estigma no rostro sufrido da
nosa época.
E ante os edificios desertos,
ante as cercas electrificadas,
ante os galpóns que gardan toneladas
de cabeleira humana
ante a enferruxada porta do forno onde
foron incinerados
pais doutros fillos,
amigos de amigos descoñecidos,
esposas, irmáns,
nenos que, no derradeiro instante,
envelleceron millóns de anos,
penso en vostedes, xudeus de Xerusalem e Xericó,
penso en vostedes, homes da terra de Sión,
que estupefactos, nús, aterecidos
cantaron a hatikvah nas cámaras de gas;
penso en vostedes e no voso longo e doroso
camiño
desde os outeiros de Xudea
ata os campos de concentración do III Reich.
Penso en vostedes
e non acerto a comprender
como
esqueceron tan pronto
o bafo do inferno