Na defensa do lobo, patrimonio natural galego

O pasado xoves día 3 de febreiro o lobo foi incluído na Lista de Especies Silvestres en Réxime de Protección Especial, o que significa que a súa caza queda prohibida en todo o territorio do Estado. Consideramos que se trata dunha nova excelente, que contribuirá á necesaria conservación dunha especie que cumpre funcións moi importantes nos ecosistemas galegos.

Lamentamos así mesmo a postura contraria da Xunta respecto a esta decisión. A defensa da caza do lobo non se xustifica na existencia de datos ou estudos científicos e oficiais sobre o seu estado de conservación, nin tampouco sobre o seu impacto económico nas actividades gandeiras. Tales datos apenas existen no noso país, unha mostra máis do desleixo do goberno Feijóo en todo o que afecta ao mundo rural.

A única intención da Xunta é alimentar os prexuízos negativos que existen cara ao lobo co fin de sacarlles rédito político. Porén, ao mesmo tempo, desatende as súas obrigas coas gandeiras. As axudas e compensacións que reciben polos ataques do lobo -menos frecuentes e relevantes do que adoita crerse- son miserables e apenas cobren as perdas producidas.

Desde Isca! queremos afastarnos das actitudes demagóxicas demostradas polo Partido Popular de Galicia a respecto desta problemática. A literatura científica sobre a conservación do lobo demostra ás claras que a caza non só é unha solución ineficaz, senón incluso contraproducente. Existen numerosos casos rexistrados en que a caza conduce a un incremento dos ataques sobre o gando, debido a que os lobos que sobreviven perden capacidade para depredar especies salvaxes e buscan presas máis accesibles.

Existen medidas alternativas, compatibles coa conservación do lobo, e cuxa aplicación deu resultados máis satisfactorios que a actividade cinexética. Entre elas compre salientar as seguintes:

Protección do gando mediante a vixilancia con mastíns.

– Construción de cercados e valados eléctricos ao redor das leiras.

Estabular o gando durante as horas de noite nas explotacións de réxime extensivo.

– Aumento nas contías das indemnizacións por danos, vinculadas sempre á adopción das citadas medidas de protección. Tamén deben modificarse aspectos relacionados cos trámites administrativos necesarios para recibir os pagos por dano, a fin de facelos máis áxiles.

Os verdadeiros inimigos das nosas labregas, os que de verdade ameazan a supervivencia e o futuro do noso sector primario non son os lobos nin nigunha outra especie salvaxe. Son os incendios, a eucaliptización, a crise demográfica, a falta de coidados en explotacións abandonadas e o minifundismo. O goberno de Feijóo faría ben en atender estas problemáticas no canto de fomentar, unha vez máis, políticas que contribúen a degradar o estado do noso patrimonio natural.

Partíllao!

En Facebook
En Twitter
En Pinterest
Polo WhatsApp
Ou polo Telegram
Email

Deixa un comentario