O mundial de fútbol como arma de propaganda masiva. Fóra a súa bandeira!

 

En poucos días dará comezo unha nova cita do mundial de fútbol masculino e, como xa ten acontecido no pasado, a proliferación masiva de simboloxía española por toda a xeografía galega. Comprobaremos, máis unha vez, que as vitorias de España son utilizadas cuns fins políticos moi concretos: como arma politizadora e ideoloxizadora de propaganda masiva, como exaltación e furor do proxecto nacional español e como normalización (aínda máis) nas rúas dunha simboloxía que representa a aniquilación dos pobos e das clases populares.

Estes eventos que se celebran de forma cíclica son aproveitados para que os sectores máis reaccionarios e fascistas saian á rúa sen carauta. Coa excusa do éxito de España nestes campionatos internacionais, fan apoloxía das décadas de asoballamento e ausencia de liberdades neste réxime postfranquista. Non son casuais as exaltacións á unidade indivisible de España (aínda máis fanatizadas co gallo do proceso de ruptura independentista en Catalunya), a apoloxía descarada do terror franquista ou o ataque a símbolos e locais asociados ao soberanismo.

Os éxitos deportivos amósase como unha reacción de optimismo perante a mala situación económica e social que sufrimos as clases populares e os pobos que conformamos o Estado Español, como se as problemáticas reais desaparecesen por pendurar a rojigualda ou levala pintada no corpo. Se afirmamos que as condicións materiais de vida das clases populares galegas non melloran, forzadas é explotación extrema e á emigración. Se comprobamos que a caracterización do emprego no noso país segue un patrón que se repite de xeito continuado de elevada temporalidade e baixos salarios. Se analizamos que a lóxica do capital é aumentar a extración da maisvalía do traballo para manter as súas taxas de gaño, e para isto é preciso manter o status quo vixente do réxime do 78 mediante represión, a censura e o recorte de liberdades políticas. Se denunciamos a situación das mozas galegas a nivel social e laboral, que se traduciu na masiva resposta do pasado 4 de marzo, que demostra que o machismo segue a ser un dos eixos vertebradores deste sistema. A orxía chovinista española é un auténtico analxésico social.

Os voceiros do réxime reclaman a separación do deporte e a política. Isto soa irónico cando unha das competicións máis importantes do estado leva o nome de “Copa de El Rey”, presidida polo neto político de Franco e coroada polo Himno de España. Porque o deporte, como todo, sabemos que non é algo neutral. Susbstituír a nosa identidade e a eliminación do sentimento galego tamén se pode facer a través do deporte, ben sexa eliminando todo rastro das nosas seleccións deportivas nacionais ben sexa creando unha auténtica marea españolista na nosa terra.

Sobre isto último cómpre sinalar tamén a complicidade de gobernos municipais que non dubidan en axudar a normalizar este tipo de sentimento gastando miles de euros na instalación de pantallas xigantes, a organización de diferentes eventos relacionados coa competición ou mesmo permitindo que o espazo público sexa masivamente ocupado nos festexos mentres moitas manifestacións contrarias ao sistema requiren da superación de trabas moi importantes.

Mención a parte do monopolio que o fútbol (o masculino, pois o feminino está completamente excluído das axendas mediáticas, sociais e políticas) exerce como espectáculo masivo que eclipsa a grande diversidade de disciplinas deportivas no noso país (algunhas impulsadas até de xeito militante). Como dixemos antes, o deporte non é neutral, e este é utilizado na estratexia do Estado Español para limitar de xeito plenamente consciente a resposta do noso pobo, até o punto de aceptar acríticamente as primas de perto de 900.000€ que cobraría cada xogador por gañar o mundial (moitos nin os cotizarán no estado) ou as débedas que os clubes aínda teñen coa facenda pública (máis de 200 millóns de euros).

Animamos a respostar a este “fervor patriótico”, a erguer iniciativas encamiñadas á promoción, divulgación ou reivindicación do deporte galego e/ou impedir que as rúas galegas se enchan de teas vermellas e amarelas.

Partíllao!

Share on facebook
En Facebook
Share on twitter
En Twitter
Share on pinterest
En Pinterest
Share on whatsapp
Polo WhatsApp
Share on telegram
Ou polo Telegram
Share on email
Email

Deixa un comentario