Contra Boloña, contra o capital, mobilización

Combater Boloña é hoxe o maior reto ao que ás e os estudantes nos enfrontamos. Ocultos tras o que venden como unha simple “modernización e harmonización do ensino superior europeo” atópanse os intereses das multinacionais, que procuran convertir a Universidade nunha fábrica de futura mao de obra en precario: isto explica o silencio e a manipulación dos medios de comunicación do sistema e a violencia coa que se reprime calquer movemento de oposición e resposta ao modelo de ensino que Boloña impón.

O Proceso de Boloña vén de lonxe, pero ningunha forza parlamentaria no noso país tivo interese en levar este debate das aulas ás institucións, para facer partícipe á comunidade universitaria de decisións que afectan e modifican o seu futuro. Vivimos este proceso como espectadoras e espectadores, coa mobilización como única arma para influir no debate e introducilo na axenda política e mediática.

As dificultades que o estudantado atopa no noso país para artellar unha resposta unitaria e contundente teñen como agravante a estratexia da “conversión paulatina”, é dicir, da adaptación das carreiras a Boloña unha a unha, disminuindo as posibilidades dunha resposta colectiva. Con todo, non podemos deixar de sair á rúa, pois é a nosa responsabilidade como estudantes a de defender a nosa Universidade das agresións que este proceso agocha.

Se vén o discurso con respecto ao EEES segue diluíndose na suposta “mobilidade” dos estudantes através de Europa, outros organismos directamente implicados na aprobación dos futuros títulos non teñen a máis mínima reserva en mostrar a súa verdadeira cara. É o caso da ANECA, onde a súa última publicación datada en febreiro de 2009 di, nada máis e nada menos, na súa introdución: “Por otra parte, el individuo, convertido en empresario de sí mismo, debe ser capaz, utilizando sus recursos y capacidad de leer las necesidades que se demandan en el mercado, de construir una biografía personal que, además de laboral, debe contar con un conjunto de competencias que resulten atractivas a sus posibles empleadores: el individuo pasa, así, a autogestionar sus competencias con el fin de crear un currículum vítae exclusivamente adaptado a las necesidades de las empresas y alejado de otros elementos que habían caracterizado la cultura universitaria tradicional, que acaba subsumida en el mercantilismo. […] lo que se exige es una disponibilidad y flexibilidad totales, individualizando aún más las relaciones laborales y desmantelando las garantías y seguridades conseguidas tras una larga historia de conflicto social y negociación colectiva”

Por todo isto, desde ISCA! queremos mandar a nosa solidariedade e apoio ás compañeiras e compañeiros dos Paisos Cataláns e doutros pontos de Europa, como Grecia ou Franza, que están a ser represaliados por defenderen a Universidade do proceso privatizador de Boloña.

É hora de na Galiza xurdan focos de rebeldía e se retome a loita contra Boloña, que é tamén a batalla por un ensino público, galego e de calidade.

jpuniversitarios1803090.jpg

Partíllao!

Share on facebook
En Facebook
Share on twitter
En Twitter
Share on pinterest
En Pinterest
Share on whatsapp
Polo WhatsApp
Share on telegram
Ou polo Telegram
Share on email
Email

Deixa un comentario