[Día da visibilidade trans 2020 – 31M]

Hoxe, 31 de marzo, día da visibilidade trans, queremos falar da situación actual do colectivo trans na Galiza e no estado español.

As persoas trans son aquelas cuxa identidade de xénero é distinta á que lles foi asignada ao nacer. Pola contra, as persoas cis son aquelas cuxa identidade de xénero coincide coa que se lles foi asignada.
As persoas trans existen e merecen vivir nun mundo no que non sexan perseguidas, atacadas, discriminadas e asasinadas pola súa identidade.

A lei actual que regula a o cambio de xénero e nome no Estado Español (Lei 3/2007) é prexudicial para o colectivo trans, xa que patoloxiza as identidades das persoas trans ao requirir un diagnóstico médico e a acreditación dunha serie de tratamentos para conseguir o cambio do sexo nos documentos oficiais. Isto deixa a seguridade e benestar deste colectivo (tanto físicos como psicolóxicos) en mans de médicos.
Avogamos polo modelo de autodeterminación da identidade de xénero adoptado por Arxentina, Malta e Noruega e o noso veciño Portugal, convertendo a afirmación de xénero nun simple trámite burocrático en lugar dun longo e doloroso procedemento médico.

Na Galiza houbo un intento de aprobar unha Lei de Identidade de Xénero proposta polo BNG, En Marea e PSdG que recoñecía legalmente as identidades trans e outorgaba dereitos básicos, mais foi bloqueada polo PP no Parlamento Galego. No 2018 diferentes grupos LGBT+ dos pobos no Estado Español unidos na Plataforma Trans crearon a Lei Trans Estatal, que tería como obxectivo despatoloxizar a identidade trans e garantir os dereitos do colectivo, a cal está agora en mans do Congreso.

As identidades trans non son incompatíbeis co marxismo. Como di Sue Cadwel, profesora e membro do Socialist Workers Party do Reino Unido: “O marxismo non acepta que a bioloxía sexa o noso destino. O materialismo histórico pon énfase nas circunstancias históricas concretas nas cales se orixinou e desenvolveu a opresión da muller, e máis tarde das persoas trans. Permítenos mirar á interacción entre o biolóxico e o social. O obxectivo non é preguntarse por que as persoas trans existen senón o defender o seu dereito á súa identidade de xénero”.

É preciso visibilizar as persoas trans como identidades obrigadas a ser disidentes que son nun sistema cisheteronormativo e capitalista. O sistema actual nega ao colectivo trans o recoñecemento da súa existencia como cidadás e cidadáns de dereito pleno, e debemos incluÍr a súa liberación dentro das nosas loitas.